Aerius (desloratadyna) – nowoczesny lek na alergiczny nieżyt nosa i pokrzywkę
Aerius to lek przeciwalergiczny na bazie desloratadyny. Należy do długo działających antagonistów receptorów histaminowych H1 i pomaga zmniejszać objawy alergicznego nieżytu nosa oraz pokrzywki bez wyraźnego działania sedatywnego (senności u większości pacjentów).
Wskazania do stosowania leku Aerius
Zgodnie z charakterystyką, Aerius jest wskazany w łagodzeniu objawów związanych z:
- alergicznym zapaleniem błony śluzowej nosa (alergiczny nieżyt nosa, w tym sezonowy i całoroczny)
- pokrzywką
Lek zmniejsza takie objawy jak katar, kichanie, świąd i niedrożność nosa, łzawienie, świąd skóry oraz wysypki typu pokrzywkowego.
Postacie leku i skład Aerius
Tabletki powlekane
- 1 tabletka zawiera 5 mg desloratadyny
Roztwór doustny
- 1 ml roztworu zawiera 0,5 mg desloratadyny
Wybór postaci (tabletki lub roztwór) zależy od wieku pacjenta, wygody stosowania oraz zaleceń lekarza.
Jak działa Aerius
Desloratadyna jest selektywnym antagonistą obwodowych receptorów histaminowych H1. Działa następująco:
- blokuje działanie histaminy – głównego mediatora reakcji alergicznej
- zmniejsza świąd, obrzęk błon śluzowych, wysypki i inne objawy alergii
- nie przenika do ośrodkowego układu nerwowego, dlatego u większości pacjentów nie wywołuje wyraźnego działania sedatywnego
Dzięki długiemu czasowi działania Aerius przyjmuje się raz dziennie.
Dawkowanie i sposób stosowania leku Aerius
Tabletki Aerius 5 mg
Dorośli i młodzież w wieku od 12 lat
- zalecana dawka – 1 tabletka (5 mg) raz na dobę
- stosowanie niezależnie od posiłków
Postać tabletek nie jest stosowana u dzieci młodszych niż 12 lat: bezpieczeństwo i skuteczność Aerius w tabletkach w tej grupie wiekowej nie zostały ustalone.
Roztwór doustny Aerius
Roztwór można przyjmować niezależnie od posiłków. Stosowany jest u dorosłych, młodzieży i dzieci zgodnie z wiekiem.
Dawkowanie roztworu:
- dzieci 1–5 lat: 2,5 ml roztworu (1,25 mg desloratadyny) raz na dobę
- dzieci 6–11 lat: 5 ml roztworu (2,5 mg desloratadyny) raz na dobę
- dorośli i młodzież od 12 lat: 10 ml roztworu (5 mg desloratadyny) raz na dobę
U dzieci poniżej 1 roku życia skuteczność i bezpieczeństwo roztworu nie zostały ustalone, stosowanie w tej grupie wiekowej nie jest zalecane.
Specyfika leczenia alergicznego nieżytu nosa lekiem Aerius
Przy wyborze czasu trwania terapii istotne jest rozróżnienie:
- Okresowy alergiczny nieżyt nosa – objawy występują krócej niż 4 dni w tygodniu lub krócej niż 4 kolejne tygodnie. Leczenie prowadzi się z uwzględnieniem wywiadu chorobowego; lek odstawia się po ustąpieniu objawów i wznawia w razie ich ponownego pojawienia się.
- Przewlekły (utrwalony, przetrwały) alergiczny nieżyt nosa – objawy utrzymują się przez 4 lub więcej dni w tygodniu i dłużej niż 4 tygodnie. W takim przypadku możliwe jest kontynuowanie terapii w okresie kontaktu z alergenem.
Stosowanie Aerius u dzieci
Ważne jest uwzględnienie wieku i prawdopodobnej przyczyny objawów:
- u dzieci do 2 lat znaczna część przypadków nieżytu nosa jest związana z zakażeniami, a nie z alergią
- u dzieci poniżej 1 roku bezpieczeństwo i skuteczność roztworu Aerius nie zostały ustalone
- u dzieci w wieku 1–5 i 6–11 lat dawki dobiera się ściśle według wieku, jak podano powyżej
Przy katarze u małych dzieci ważne jest, aby lekarz odróżnił alergiczny nieżyt nosa od nieżytu infekcyjnego (ocena objawów, badanie przedmiotowe, badania laboratoryjne, testy skórne).
Przeciwwskazania do stosowania Aerius
Lek jest przeciwwskazany w przypadku:
- nadwrażliwości na desloratadynę
- alergii na jakiekolwiek substancje pomocnicze leku
- stwierdzonej nadwrażliwości na loratadynę
Środki ostrożności i szczególne ostrzeżenia
Tabletki Aerius
- bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci poniżej 12 lat nie zostały ustalone
- stosować ostrożnie w ciężkiej niewydolności nerek
- tabletki zawierają laktozę – leku nie należy stosować u pacjentów z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, niedoborem laktazy typu Lapp lub zespołem złego wchłaniania glukozy-galaktozy
Roztwór Aerius
- bezpieczeństwo i skuteczność u dzieci poniżej 1 roku życia nie zostały ustalone
- różnicowanie alergicznego nieżytu nosa i innych postaci nieżytu u dzieci poniżej 2 lat jest szczególnie trudne i wymaga oceny lekarskiej
- u około 6% dorosłych oraz dzieci w wieku 2–11 lat obserwuje się fenotypowo wolniejszy metabolizm desloratadyny, co prowadzi do większej ekspozycji na lek; bezpieczeństwo w tej grupie jest porównywalne z pacjentami o prawidłowym metabolizmie
- stosować ostrożnie w ciężkiej niewydolności nerek
- roztwór zawiera sorbitol – nie należy go podawać pacjentom z rzadko występującą dziedziczną nietolerancją fruktozy, zaburzeniami wchłaniania glukozy-galaktozy lub niedoborem sacharazy-izomaltazy
Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów
W badaniach klinicznych desloratadyna nie upośledzała zdolności prowadzenia pojazdów ani obsługiwania maszyn. Jednak u niektórych pacjentów bardzo rzadko może wystąpić senność, dlatego należy ostrożnie ocenić indywidualną reakcję na lek podczas prowadzenia pojazdów lub pracy z maszynami.
Interakcje Aerius z innymi lekami i alkoholem
- w badaniach klinicznych przy jednoczesnym stosowaniu tabletek desloratadyny z erytromycyną lub ketokonazolem nie stwierdzono klinicznie istotnych interakcji
- w badaniach z udziałem alkoholu nie zaobserwowano nasilenia jego szkodliwego działania przy jednoczesnym przyjmowaniu Aerius
Mimo to samodzielne łączenie jakichkolwiek leków należy uzgadniać z lekarzem.
Stosowanie Aerius w ciąży i w okresie karmienia piersią
- w badaniach na zwierzętach desloratadyna nie wykazywała działania teratogennego
- bezpieczeństwo stosowania u kobiet w ciąży nie zostało ustalone, dlatego leku nie zaleca się w ciąży
- desloratadyna przenika do mleka kobiecego, w związku z czym Aerius nie jest zalecany w okresie karmienia piersią
Działania niepożądane Aerius
Dorośli i młodzież zazwyczaj dobrze tolerują lek. W badaniach klinicznych przy dawce 5 mg/dobę działania niepożądane występowały tylko u około 3% pacjentów częściej niż w grupie placebo.
Najczęstsze działania niepożądane u dorosłych i młodzieży
- uczucie zmęczenia – około 1,2%
- suchość w jamie ustnej – około 0,8%
- bóle głowy – około 0,6%
U młodzieży w wieku 12–17 lat, w badaniu z udziałem 578 pacjentów, najczęstszym działaniem niepożądanym był ból głowy, przy czym jego częstość była porównywalna w grupie desloratadyny (5,9%) i placebo (6,9%).
Działania niepożądane u dzieci (roztwór)
U dzieci w wieku 2–11 lat ogólna częstość działań niepożądanych podczas stosowania syropu była porównywalna z placebo.
U dzieci w wieku 6–23 miesięcy najczęściej obserwowano:
- biegunkę – 3,7%
- gorączkę – 2,3%
- bezsenność – 2,3%
W dodatkowym badaniu u dzieci w wieku 6–11 lat po jednorazowym podaniu 2,5 mg desloratadyny w postaci roztworu nie odnotowano działań niepożądanych.
Rzadkie i bardzo rzadkie działania niepożądane
Opisywano następujące działania niepożądane:
- zaburzenia psychiczne: omamy (halucynacje)
- zaburzenia ze strony układu nerwowego: zawroty głowy, senność, bezsenność, pobudzenie psychoruchowe, drgawki
- zaburzenia serca: tachykardia, kołatanie serca
- zaburzenia żołądka i jelit: ból brzucha, nudności, wymioty, niestrawność, biegunka
- zaburzenia wątroby i dróg żółciowych: zwiększenie aktywności enzymów wątrobowych, zwiększenie stężenia bilirubiny, zapalenie wątroby
- zaburzenia mięśniowo-szkieletowe: bóle mięśni
- reakcje ogólne i alergiczne: reakcje nadwrażliwości, w tym anafilaksja, obrzęk naczynioruchowy, duszność, świąd, wysypka i pokrzywka
W przypadku wystąpienia nasilonych lub nietypowych objawów w trakcie stosowania Aerius należy przerwać przyjmowanie leku i skonsultować się z lekarzem.
Przedawkowanie Aerius
W razie przypadkowego przyjęcia zwiększonych dawek:
- stosuje się standardowe postępowanie mające na celu usunięcie niewchłoniętego leku (według decyzji lekarza)
- prowadzi się leczenie objawowe i podtrzymujące
W badaniach u dorosłych i młodzieży, po podaniu desloratadyny w dawkach do 45 mg (9-krotne przekroczenie dawki terapeutycznej), nie stwierdzono klinicznie istotnych objawów przedawkowania.
Desloratadyna nie jest usuwana za pomocą hemodializy. Brak danych dotyczących jej usuwania podczas dializy otrzewnowej.
Ważne: konsultacja ze specjalistą
Informacje opierają się na oficjalnych danych dotyczących leku Aerius (desloratadyna). Nie zastępują one osobistej konsultacji lekarskiej. Schemat leczenia, czas trwania terapii, konieczność kontynuowania leczenia w przewlekłym alergicznym nieżycie nosa oraz zasadność stosowania leku u dzieci określa lekarz, biorąc pod uwagę wiek, choroby współistniejące oraz charakter objawów.
